Kompleks składa się z 13 budynków o łącznej powierzchni użytkowej 110 tys. m². Znajdują się w nim 24 sale operacyjne, szpitalny oddział ratunkowy, 25 oddziałów klinicznych, 27 specjalistycznych poradni oraz część administracyjna. Przy szpitalu wybudowano lądowisko dla śmigłowców pogotowia ratunkowego oraz wielopoziomowy parking na ponad 1200 miejsc.

Fot. Adam Koprowski, archiwum SU, źródło: UJ

W ramach budowy wykopano 230 tys. m³ ziemi, wbudowano 73 tys. m³ betonu oraz 8,2 tys. ton stali, zamontowano 1,5 tys. okien. Długość kabli i przewodów niskiego napięcia w budynkach kompleksu to 840 km, powstało też 10 km sieci wodno-kanalizacyjnej. Cała inwestycja pochłonęła ponad 1,2 mld zł, z czego 800 mln zł to środki z budżetu państwa.

Fot. Adam Koprowski, Archiwum SU, źródło: UJ

Już w latach 70. słyszałem o pięknych planach budowy nowego szpitala. Nawet miałem okazję widzieć makietę takiego obiektu. Jednak na realizację tego przedsięwzięcia trzeba było poczekać bardzo długo, bo ponad 40 lat. Dlaczego aż tyle? Ponieważ, jak to w Krakowie, od razu pojawiły się głosy malkontentów: że po co, że przecież wystarczy tylko remont lub można wybudować nowy, ale mniejszy szpital, że pomysł na lokalizację jest fatalny. W nastrojach bardzo długo dominowała niewiara w powodzenie tej inwestycji. Kluczowym problemem stało się opracowanie projektu i zdobycie środków finansowych na realizację – powiedział rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Wojciech Nowak.

Umowę na budowę szpitala w Krakowie podpisano w styczniu 2015 r. Zadanie w formule „projektuj i wybuduj” realizowało konsorcjum firm Warbud S.A. (lider), VAMED Standortentwicklung und Engineering GmbH&CO KG oraz Porr Polska S.A.

Przeczytaj także: Wielka budowa szpitala, potężne zbiorniki na deszczówkę