Początki wykorzystania technologii ścian szczelinowych sięgają połowy lat 50. XX w. Technologia ta z początku nie była popularna, gdyż istniały ograniczenia sprzętowe oraz realizacyjne. Obecnie ściany szczelinowe stały się popularne i stanowią kompleksowe zabezpieczenie ścian wykopu w zakresie stateczności, zapobiegając przenikaniu wód gruntowych oraz tworząc element żelbetowy podziemnej części obiektu.

Najczęściej stosowanymi szerokościami ścian są 600 i 800 mm, przydatne zwłaszcza do realizacji, w których wymagane są znaczne głębokości ścian (co najmniej 20 m), a warunki gruntowe są złożone lub skomplikowane.

Ściany szczelinowe, biorąc pod uwagę zaawansowaną technologię oraz materiały potrzebne do realizacji, zazwyczaj nie są najtańszą metodą zabezpieczania wykopu, ale niekiedy jedyną możliwą do wykonania.

Firma Greifbau przeprowadziła konsultacje (na zlecenie inwestora) w zakresie doboru odpowiedniej technologii zabezpieczenia wykopu przy ul. Łojasiewicza w Krakowie. Początkowo rozważano technologię wibrowanych stalowych grodzic (larsenów). Jednak możliwy niekorzystny wpływ drgań na otaczające budynki ostatecznie wyparł projekt montażu grodzic, a opcja ich wciskania okazała się ekonomicznie nieopłacalna. Inne technologie, jak np. ściana berlińska, nie były brane pod uwagę ze względu na poziom zwierciadła wody gruntowej znajdujący się powyżej dna wykopu. Podsumowując, dla przedmiotowej inwestycji ściana szczelinowa zoptymalizowana projektowo przez firmę Greifbau pod względem szerokości oraz doboru zbrojenia jest najkorzystniejszym sposobem na zabezpieczenie wykopu.

Zobacz także: Ściana szczelinowa ekonomiczną alternatywą dla technologii zabezpieczania głębokich wykopów