W większości krajów od dawna odczuwano potrzebę przeniesienia linii napowietrznych i energetycznych, telefonicznych, telewizji kablowej i łączności światłowodowej pod ziemię. Zakrawa na ironię, że technologie XXI wieku, rządzące gospodarką XXI wieku, w dalszym ciągu oparte są na XIX-wiecznych drewnianych słupach. Kiedy my, zwykli obywatele, zadajemy pytanie, dlaczego nie można by tych mediów w większym stopniu umieścić pod ziemią, operatorzy natychmiast odrzucają ten pomysł mówiąc, że byłoby to zbyt kosztowne.

Zarabianie pieniędzy w nowych warunkach rynkowych wymaga całkowicie nowego paradygmatu. Rozwiązywanie problemu nadmiaru linii przez inwestowanie w specjalne przewody światłowodowe w otwartych wykopach łączących ostatnią milę sieci dostępowych nie sprawdzi się.

Japończycy mają kable w kanalizacji od roku 1988 i nie mieli żadnych problemów. Koszt wymiany kabla jest tak niewielkim procentem kosztu całkowitego, że nawet, gdyby w przyszłości zaczęły się pojawiać problemy, to i tak nie mamy powodu do zmartwień.