W Pontiseum znalazły się fragmenty starych stalowych mostów warszawskich, które wydobyto z osadów rzecznych. Wszystkie przeprawy przez Wisłę w Warszawie wysadzono w trakcie pierwszej (5 sierpnia 1915 r.)  i drugiej wojny światowej (13 września 1944 r.). Elementy tamtych mostów z osadów rzecznych wydobył, zabezpieczył i przekazał miastu Instytut Badawczy Dróg i Mostów.

Pontiseum powstało w ramach współpracy wspomnianego Instytutu, a także Zarządu Dróg Miejskich i Zarządu Zieleni. Pomysłodawczynią jest prof. Barbara Rymsza, która kierowała (lata 2008-2014) pracami związanymi z odszukaniem i wydobyciem z dna Wisły fragmentów konstrukcji pierwszych stałych mostów Warszawy.

W nowym muzeum można oglądać elementy wysadzonych: przepraw Poniatowskiego i Kierbedzia, a także mostu pod Cytadelą. Pontiseum otwarto 18 maja 2021 r., czyli w Dzień Mostowca.

Most Kierbedzia

Powstał w latach 1860–1864. Planowany był jako kolejowy, ale został zbudowany jako drogowy. Miał sześć przęseł o rozpiętości po 79,25 m. Konstrukcję kratową wykonano ze stali zgrzewnej. Zniszczone podczas I wojny światowej przęsła odbudowano jako swobodnie podparte, trzydźwigarowe kratownicowe o pasie górnym parabolicznym. Po II wojnie światowej na fundamentach tej przeprawy powstał Most Śląsko-Dąbrowski.

Most pod Cytadelą

Zbudowany został w latach 1873–1875 po południowej stronie Cytadeli na Żoliborzu. Był to obiekt dwupoziomowy (górą poruszała się kolej jednotorowa, a dołem furmanki i piesi). Elementami tej przeprawy było siedem swobodnie podpartych przęseł kratownicowych o rozpiętości 66 m oraz dwa skrajne przęsła blachownicowe o rozpiętości 16,5 m. To ostatnia duża przeprawa przez Wisłę w Warszawie odbudowana po drugiej wojnie światowej.

Most Poniatowskiego

Powstał w latach 1904–1914, a odbudowywany był dwukrotnie – w 1920 i 1946 r. Budowę stalowej przeprawy poprzedziło powstanie żelbetowego wiaduktu o długości 701 m (wówczas największej żelbetowej budowli w Europie). Pierwotnie mostowi nadano imię Jego Cesarskiej Mości Najjaśniejszego Pana Mikołaja II, ale mieszkańcy nazywali go Księcia Józefa Poniatowskiego. Po przebudowach w latach 1963–65 i 1985–88 jest użytkowany do tej pory.

Przeczytaj także: Warszawa ogłasza przetarg na budowę kładki przez Wisłę