Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG) podpisało porozumienie ze spółką Sempra Infrastructure na kupno około 3 mln ton skroplonego gazu ziemnego rocznie (ang. Liquefied Natural Gas – LNG) z dwóch terminali skraplających nad Zatoką Meksykańską. Dostawy byłyby kierowane m.in. do planowanego pływającego terminalu regazyfikacyjnego w Zatoce Gdańskiej.
Terminal LNG. Fot. ilustr. Eric Middelkoop/Adobe Stock
- Dostawy 3 mln ton LNG mają się rozpocząć w 2027 r.
- Po regazyfikacji to 4 mld m3 gazu ziemnego rocznie
- Porozumienie przewiduje zawarcie kontraktu na 20 lat
Uruchomienie dostaw w 2027 r.
Porozumienie zakłada podpisania długoterminowego, 20-letniego, kontraktu na dostawy LNG z terminali skraplających Cameron LNG w Luizjanie i planowanego Port Arthur LNG w Teksasie. Z pierwszego PGNiG będzie odbierać 2 mln ton gazu skroplonego, a z drugiego – 1 mln ton. Po regazyfikacji będzie to łącznie 4 mld m3 gazu ziemnego rocznie.
Dostawy rozpoczęłyby się od 2027 r. w formule free-on-board – odbiór i transport leży po stronie kupującego.
Podpisane porozumienie otwiera drogę do negocjacji szczegółowych warunków kontraktu, który zapewni PGNiG odbiór LNG od wiarygodnego i cenionego partnera. Już teraz skroplony gaz ziemny jest jednym z filarów naszej strategii dywersyfikacji. Podejmujemy działania, które pozwolą nam zabezpieczyć dostęp do odpowiednich wolumenów gazu w przyszłości. Bierzemy przy tym pod uwagę planowane uruchomienie pływającego terminala regazyfikacyjnego w Zatoce Gdańskiej, który ma szansę stać się ważnym elementem infrastruktury importowej gazu dla Polski i całego regionu – podkreśliła Iwona Waksmundzka-Olejniczak, prezes PGNiG.
Dostawy do planowanego terminalu pływającego w Gdańsku
Terminal w Luizjanie działa od 2019 r. Może produkować 12 mln ton LNG rocznie. Planowana jest jego rozbudowa i zwiększenie mocy wytwórczych do 12 mln ton LNG w ciągu roku. Obiekt w Teksasie, po wybudowaniu, w pierwszej fazie działania będzie zdolny do skroplenia około 13,5 mln ton LNG. Przedsięwzięcie ma wszystkie pozwolenia umożliwiające rozpoczęcie budowy.
Uruchomienie pływającego terminalu w okolicach Gdańska należy do spółki Gaz-System. Zostanie wykorzystana pływająca jednostka magazynująco-regazyfikacyjna FSRU (ang. Floating Storage and Regasification Unit). Jej moc przetwarzania LNG na gaz ziemny wyniesie około 5 mld m3 rocznie.
Operator sieci przesyłowej gazu ziemnego przeprowadził już badania zainteresowania uczestników rynku korzystaniem z przyszłego obiektu (procedura Open Season). W ramach I etapu PGNiG zamówiło usługi regazyfikacyjne.
Kontrakty ze Stanami Zjednoczonymi
Kontrakty długoterminowe PGNiG na dostawy LNG ze Stanów Zjednoczonych obejmują 7 mln ton rocznie (ponad 9 mld m3 po regazyfikacji), przy czym umowy przewidują zwiększenie dostaw od 2023 r. Spółka ma zarezerwowaną pełną moc terminalu w Świnoujściu. To aktualnie 6,2 mld m3, a od 2024 r. – 8,3 mld m3 rocznie). Grupa korzysta także z obiektu w Kłajpedzie po uruchomieniu gazociągu Polska–Litwa.
Przeczytaj także: PGNiG czarteruje kolejne metanowce do przewozu LNG
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.