Małże wykorzystywane w Zakładzie Uzdatniania Wody (ZUW) Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Rzeszowie (MPWiK) transportowane są z jezior w północnej w Polsce. Przebywają tam około trzech miesięcy, następnie zastępowane są innymi. Jest to o tyle ważne, że małże z czasem przyzwyczajają się do warunków, a wówczas obserwacja ich reakcji mogłaby nie dać wiarygodnego wyniku. Mięczaki „pracują” w zakładzie 24 godziny na dobę.

Małże są bardzo wrażliwe na skażenia wody. Kiedy warunki się pogarszają, małże się zamykają. Stopień ich rozwarcia jest bez przerwy monitorowany przez system komputerowy. Do małż są podpięte elektrody, które przekazują informacje o rozwarciu pokryw do centrum kontrolującego pracę całej stacji uzdatniania. Zdarza się jednak, że niektóre małże zamykają się z innych powodów niż pogorszenie warunków. Dlatego sygnałem ostrzegawczym dla pracowników ZUW jest sytuacja, kiedy sześć z ośmiu małż zamknie się równocześnie w krótkim czasie – podano w komunikacie prasowym, dodając, że do tej pory nie zdarzyło się jeszcze, by małże się zamykały.

Małże monitorujące wodę w Rzeszowie. Fot. erzeszow.pl

W rzeszowskim ZUW do przetwarzania wody płynącej w Wisłoku w wodę pitną wykorzystywana jest wysokoefektywna technologia. Jej częścią – oprócz biomonitoringu – są m.in. ozonowanie, filtracja na węglu aktywnym, dezynfekcja za pomocą dwutlenku chloru i stabilizacja jakości wody za pomocą UV.

ZUW w Rzeszowie położony jest na 25-hektarowej działce na brzegu Wisłoka, na terenie osiedla Zwięczyca. Uzdatnia się tu ponad 40 tys. m³ wody dziennie. Przepustowość zakładu to około 84 tys. m³/dziennie. Z kolei woda pitna dostarczana jest przez rzeszowski MPWiK przez sieć wodociągów o długości około 1100 km.

Przeczytaj także: Nowy zbiornik do magazynowania wody pitnej w Rzeszowie