Wykonana na planie ośmiokąta, z ośmioma filarami oraz filarem centralnym, ekspresjonistyczna w stylu wieża ciśnień ma 46 m wysokości i 23,3 m średnicy. Wieńczy ją ośmioboczna kopuła wznosząca się na 10 m. Wyremontowano jej wnętrza, a obok dobudowano pylon o żelbetowej konstrukcji osłonięty szklaną fasadą półstrukturalną i umieszczoną centralnie windą, której szyb oplata klatka schodowa. To także punkt widokowy do obserwacji otoczenia z różnych perspektyw.

Fot. Paweł Janicki/UM Zabrze

Wieżę ciśnień zaprojektowali architekt August Kind i radca budowlany Friedrich Loose. Pod mansardowym dachem w przeszłości znajdował się zbiornik na wodę, w ostatnich latach zdemontowany. Poniżej są trzy kondygnacje użytkowe z mieszkaniami i biurami.

Podczas przebudowy zachowano główne elementy konstrukcyjne oraz pozostałości części zbiornika, który stał się przestrzenią dla multimedialnej wystawy. Pozostała też podwieszona pod nim kondygnacja techniczna, w której znajduje się kawiarnia.

Fot. Paweł Janicki/UM Zabrze

Filary spięto stalowymi kratownicami stężającymi konstrukcję, a szkielet wypełniono surową cegłą. Zastosowano dyskretną dekorację ograniczoną do gzymsów międzyokiennych i opasek wokół okien.

Fot. Paweł Janicki/UM Zabrze

W budowli znajdują się wystawy: prezentująca działanie obiektu oraz naukowa poświęcona zagadnieniom związanym z węglem „Carboneum”. Odwiedzający wieżę będą mieli okazję poznać naturalną historię surowca, dowiedzieć się, gdzie występuje i jaki jest jego obieg w przyrodzie, a także jak węgiel wykorzystywany jest w nowoczesnych technologiach.

Przeczytaj także: Na Starym Rynku w Poznaniu odkryto drewniany wodociąg z XVII w.