Budowa magistrali wodociągowej liczącej 170 km to jedna z największych inwestycji infrastrukturalnych w historii Irlandii. Zapewni dostawy wody dla regionu wschodniego i środkowego na co najmniej 30 lat. Ma też kluczowe znaczenie dla zrównoważonego wzrostu gospodarczego rosnącej populacji kraju, łagodzenia skutków zmian klimatu i rozwoju usług dla miast i regionów od Tipperary po Dublin i od Carlow po Drogheda.

Dublin, Meath, Kildare i Wicklow na wiele lat będą miały zapewnione dostawy wody pitnej, podobnie jak miejscowości położone przy trasie magistrali (Newport, Moneygall i Borrisokane w North Tipperary, Dunkerrin i Tullamore w Offaly oraz Mullingar w Westmeath). Z Dublina dostawy aktualnie obsługujące stolicę Irlandii będzie można przekierować do Louth, Meath, Kildare, Carlow i Wicklow. Rurociąg swoim zasięgiem obejmie 50% populacji kraju.

Pobór wody z rzeki Shannon wyniesie 2% średniego przepływu. Po oczyszczeniu będzie ona transportowana na odległość 170 km przez hrabstwa Tipperary, Offaly i Kildare do zbiornika końcowego w Peamount w hrabstwie Dublin, łączącego się z siecią Wielkiego Dublina.

1,7 mln ludzi zamieszkujących ten ostatni obszar jest nadmiernie uzależnionych od rzeki Liffey i dwóch głównych oczyszczalni ścieków (Ballymore Eustace i Leixlip). Z prognoz wynika, że do 2044 r. region będzie potrzebował o 34% więcej wody niż teraz. Region jest też podatny na zagrożenia suszą i zanieczyszczeniami. Budowa magistrali wodociągowej ma zająć 4–5 lat.

Przeczytaj także: Rzeszów. Wielka modernizacja wodociągów, kanalizacji i oczyszczalni