Zaprojektowanie przewiertów (przekroczeń greckiej rzeki Aliakmonas) zlecono polskiej firmie PPI Chrobok S.A. Podczas analizowania parametrów geologicznych jej specjaliści stwierdzili, że horyzontalne wiercenie kierunkowe, które wybrano jako technikę wiercenia, nie jest w tym konkretnym przypadku wskazane.

Jak mówił podczas XVI Konferencji "INŻYNIERIA Bezwykopowa" przedstawiciel spółki Marcin Firkowski, takie ustalenia wynikały z rozbudowanej analizy ryzyk. W sumie podczas badań takich ryzyk stwierdzono kilkanaście, a kilka oceniono jako bardzo prawdopodobne, których skutki mogą być dla realizacji wręcz katastrofalne.

Jednym z największych ryzyk był brak możliwości utrzymania stabilnego otworu podczas wiercenia, czego skutkiem mogłoby być zapadnięcie się otworu i/lub utknięcie narzędzia lub rurociągu. Wśród potencjalnych zdarzeń odnotowano także szczelinowanie hydrauliczne, które mogło znacząco opóźnić realizację projektu, a nawet uniemożliwić dalsze wiercenie. 


W tej sytuacji zdecydowano się na zmianę technologii przekroczenia. Tu atuty Direct Pipe okazały się niepodważalne. Większa efektywność przy wierceniu w trudnych warunkach geologicznych, zmniejszenie placu na stronie wyjściowej, mniejsze ryzyko szczelinowania hydraulicznego, zwiększone bezpieczeństwo pracy, możliwość instalowania rurociągu w sekcjach – to najważniejsze z nich.

Ostatecznie wykonano dwa otwory o długościach 598 m i 654 m, przy czym ich średnica docelowa wynosiła 1295 mm. W przypadku obu przekroczeń (Aliakmonas 1 oraz Aliakmonas 2) wykonawca miał do czynienia z trudną geologią, charakteryzującą się obecnością żwiru, a także iłu i piaskowca. Pierwsze przejście udało się zrealizować w ciągu 18 dni, z czego aż 16 dni przypadło na samo wiercenie. Drugie wiercenie trwało dziewięć dni, co stanowiło 38% czasu wykonania tego zadania.


Projekt Trans Adriatic Pipeline polega na budowie rurociągu do przesyłu gazu ziemnego na linii Grecja–Albania–Morze Adriatyckie–Włochy. Gazociąg będzie miał długość 878 km, z czego najdłuższy będzie odcinek grecki (550 km). Planowana przepustowość to 20–25 mld m3 surowca rocznie. Oddanie rurociągu do użytku planowane jest na 2020 r.

Przeczytaj także: Rekordowo, międzynarodowo i bezwykopowo – XVI Międzynarodowa Konferencja, Wystawa i Pokazy Technologii „INŻYNIERIA Bezwykopowa” [relacja]