Budowa Gazociągu Transadriatyckiego (TAP) to jedna z najważniejszych inwestycji paliwowych realizowanych obecnie w Europie. Rurociąg będzie służył do przesyłu gazu z Grecji przez Albanię i Adriatyk do Włoch. Podczas budowy greckiego odcinka gazociągu zaplanowano dwa przekroczenia bezwykopowe. Pierwotnie – w technologii HDD (ang. Horizontal Directional Drilling – horyzontalne wiercenie kierunkowe), jednak po analizie geologicznej technikę wiercenia zmieniono. Ostatecznie najlepszym wyborem okazało się Direct Pipe.
![Fot. Marcin Firkowski, PPI Chrobok S.A. Fot. Quality Studio](https://inzynieria.com/uploaded/articles/crop_5/52756.jpg)
Zaprojektowanie przewiertów (przekroczeń greckiej rzeki Aliakmonas) zlecono polskiej firmie PPI Chrobok S.A. Podczas analizowania parametrów geologicznych jej specjaliści stwierdzili, że horyzontalne wiercenie kierunkowe, które wybrano jako technikę wiercenia, nie jest w tym konkretnym przypadku wskazane.
Jak mówił podczas XVI Konferencji "INŻYNIERIA Bezwykopowa" przedstawiciel spółki Marcin Firkowski, takie ustalenia wynikały z rozbudowanej analizy ryzyk. W sumie podczas badań takich ryzyk stwierdzono kilkanaście, a kilka oceniono jako bardzo prawdopodobne, których skutki mogą być dla realizacji wręcz katastrofalne.
Jednym z największych ryzyk był brak możliwości utrzymania stabilnego otworu podczas wiercenia, czego skutkiem mogłoby być zapadnięcie się otworu i/lub utknięcie narzędzia lub rurociągu. Wśród potencjalnych zdarzeń odnotowano także szczelinowanie hydrauliczne, które mogło znacząco opóźnić realizację projektu, a nawet uniemożliwić dalsze wiercenie.
W tej sytuacji zdecydowano się na zmianę technologii przekroczenia. Tu atuty Direct Pipe okazały się niepodważalne. Większa efektywność przy wierceniu w trudnych warunkach geologicznych, zmniejszenie placu na stronie wyjściowej, mniejsze ryzyko szczelinowania hydraulicznego, zwiększone bezpieczeństwo pracy, możliwość instalowania rurociągu w sekcjach – to najważniejsze z nich.
Ostatecznie wykonano dwa otwory o długościach 598 m i 654 m, przy czym ich średnica docelowa wynosiła 1295 mm. W przypadku obu przekroczeń (Aliakmonas 1 oraz Aliakmonas 2) wykonawca miał do czynienia z trudną geologią, charakteryzującą się obecnością żwiru, a także iłu i piaskowca. Pierwsze przejście udało się zrealizować w ciągu 18 dni, z czego aż 16 dni przypadło na samo wiercenie. Drugie wiercenie trwało dziewięć dni, co stanowiło 38% czasu wykonania tego zadania.
Projekt Trans Adriatic Pipeline polega na budowie rurociągu do przesyłu gazu ziemnego na linii Grecja–Albania–Morze Adriatyckie–Włochy. Gazociąg będzie miał długość 878 km, z czego najdłuższy będzie odcinek grecki (550 km). Planowana przepustowość to 20–25 mld m3 surowca rocznie. Oddanie rurociągu do użytku planowane jest na 2020 r.
Przeczytaj także: Rekordowo, międzynarodowo i bezwykopowo – XVI Międzynarodowa Konferencja, Wystawa i Pokazy Technologii „INŻYNIERIA Bezwykopowa” [relacja]
![](/themes/inzynieria/img/grafikidoart/QS.png)
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
![](/themes/inzynieria/img/grafikidoart/ramka_QS.png)
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.