Związana z Wydziałem Budownictwa i Inżynierii Środowiska Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie badaczka przeanalizowała fotoaktywne materiały budowlane. Jej zdaniem farby i tynki zawierające specjalne substancje aktywne mogą rozkładać różnego rodzaju związki odpowiedzialne za zanieczyszczenie powietrza. 

Fotoaktywność, tj. aktywność inicjowana przez światło, nadawana jest poprzez wprowadzenie w matrycę materiału (np. gipsu czy cementu) fotokatalizatora. W badaniach dr hab. inż. Magdaleny Janus był nim ditlenek tytanu. Pod wpływem działania światła, choćby słonecznego, na powierzchni materiału budowlanego powstają rodniki hydroksylowe, zdolne do rozłożenia związku organicznego do ditlenku węgla i wody.

Ważne jest, aby taka powierzchnia była oświetlana promieniowaniem słonecznym, widzialnym lub ultrafioletowym, w zależności od stosowanego fotokatalizatora, tak aby proces fotokatalizy mógł zajść. Temat jest niezwykle ciekawy, gdyż z pomocą fotokatalizatora i słońca możemy trudno degradowalne związki rozłożyć do ditlenku węgla i wody – tłumaczy prof. Janus.

Gdzie można wykorzystać taką innowację? Zdaniem badaczki fotoaktywny cement może być stosowany choćby jako dodatek do ściernej warstwy kostki brukowej, ale także produkcji elementów betonowych, o ile ich powierzchnia nie będzie pokrywana dodatkowymi materiałami.

Podobne rozwiązanie z powodzeniem stosowane jest już m.in. w Japonii, i to od ponad trzech dekad, a stopniowo rozpowszechnia się ono także w innych regionach świata. Według prof. Janus za popularność tego sposobu redukowania zanieczyszczenia powietrza odpowiada m.in. fakt, że katalizatory są w stanie rozkładać najtrudniejsze, nawet bardzo trujące zanieczyszczenia, z którymi nie radzą sobie np. bakterie.

Przeczytaj także: Innowacyjna nawierzchnia eliminuje zanieczyszczenie na drogach