• Instalacja pali CFA nie generuje drgań
  • Można je stosować w większości warunków gruntowych
  • Pale FSC osiągają długość ponad 30 m

Technologia CFA polega na wierceniu i betonowaniu pala w czasie jednego procesu: w podłoże, na wymaganą głębokość, wkręca się świder ślimakowy o pustym rdzeniu. Po utworzeniu odpowiedniego otworu beton przez rurę rdzeniową, znajdującą się w centralnej części świdra, podaje się pod ciśnieniem od dołu, jednocześnie podnosząc świder do góry; beton musi wypełnić cały wywiercony otwór. Następnym krokiem jest wprowadzenie zbrojenia w świeży beton (można do tego używać wibratora). Najczęściej tego typu pale zbroi się koszem zbrojeniowym lub profilem stalowym.

Zalety pali CFA

W ramach budownictwa drogowego pale CFA wykorzystuje się np. na potrzeby posadowienia mostów czy tuneli (przenoszenie obciążenia z fundamentów na warstwy nośne). Stosowane są także w projektach związanych z infrastrukturą przeciwpowodziową czy w przypadku zabezpieczania osuwisk (jako palisady). Wykonawcy wskazują na kilka ich zalet. Z punktu widzenia inwestorów z całą pewnością bardzo ważną cechą jest niski koszt realizacji tego typu posadowienia fundamentów w porównaniu do innych rozwiązań. To samo można powiedzieć o krótkim czasie realizacji. Inne zalety to np. możliwość przenoszenia dużych obciążeń ściskających, wyciągających i bocznych. Z kolei wiercenie nie powoduje m.in. hałasu, co sprawia, że pale FSC to dobra alternatywa dla zadań realizowanych w obszarach zabudowanych. Z powodu braku wibracji stosuje się je także w bezpośrednim sąsiedztwie istniejących budynków. Tę technologię wyróżnia także fakt, że pale CFA można stosować w większości warunków gruntowych: w piaskach, glinach, namułach, żwirach czy miękkich skałach, a także w sytuacji wysokiego poziomu wód gruntowych.

Tego typu pale mogą osiągać długość ponad 30 m w zakresie średnic DN430–1200. Najwięksi wykonawcy posiadają maszyny z oprzyrządowaniem, które w trakcie realizacji pala umożliwia kontrolę głębokości i obrotów świdra, prędkości, ciśnienia (betonowania oraz wiercenia), a także siłę docisku. Zasięg samych maszyn osiąga kilkanaście metrów, dzięki czemu pale powstają nawet w miejscach, gdzie nie ma możliwości wjazdu ciężkiego sprzętu. Zresztą w przypadku, gdy palownicy nie można umieścić w wyznaczonym miejscu, pale CFA można wykonywać za pomocą głowicy wiercącej na odpowiednio przygotowanej koparce.

Pale CFA – przykłady zastosowań

Z technologii pali FSC postanowiono skorzystać np. w miejscowości Tęgoborze (woj. małopolskie), gdzie osuwisko góry Just spowodowało uszkodzenie drogi krajowej nr 75. Zaprojektowano tam budowę konstrukcji oporowych w formie palisad z pali CFA. Średnica jednego pala wyniosła 60 cm, a wysokość, w zależności od miejsca, od 8,5 do 19 m. W sumie wykorzystano kilkanaście kilometrów takich pali.

Kolejny przykład? Ścisłe centrum Krakowa, w odległości 1 km od Rynku Głównego, gdzie budowano obiekt mieszkalny z podziemnym garażem – przestrzeń między istniejącym budynkiem a planowaną ścianą nowego budynku to tylko 0,5 m. Do zabezpieczenia wykopu wybrano palisady wykonane właśnie w technologii pali CFA, choć pierwotnie miały to być grodzice pogrążane wibracyjnie. Te drugie wiązałyby się jednak z dużym ryzykiem pod kątem bezpieczeństwa sąsiedniego budynku. Pale wiercone nie generują drgań, a dają ten sam efekt.

Z ich zalet skorzystano też np. w Warszawie, w Porcie Praskim na terenie dzielnicy Praga-Północ, gdzie zaplanowano śluzę przeciwpowodziową. By mogła powstać, najpierw wykonano głęboki wykop pod cały obiekt. Do jego zabezpieczenia, w celu odgrodzenia od wody z portu i Wisły, wykorzystano technologię ścianek szczelnych z grodzic stalowych. Z kolei, żeby zoptymalizować ciężar obiektu, zdecydowano się na posadowienie pośrednie na palach CFA o średnicach DN600 i DN800 oraz łącznej 1,6 km.

Zdecydowanie więcej, aż około 13 km pali CFA, wykorzystanych zostanie w Policach, na terenie zakładu Grupy Azoty, gdzie trwa budowa kompleksu Polimery Police.

Jak widać na podstawie przytoczonych przykładów, pale CFA umożliwiają realizowanie nawet najbardziej skomplikowanych projektów budowlanych w najtrudniejszych warunkach, tak gruntowych, jak i lokalizacyjnych.

Przeczytaj także: Nowa śluza zabezpieczy Pragę przed powodzią

 

Pale CFA to budowlany element konstrukcyjny, który stosuje się zazwyczaj do wykonywania fundamentów głębokich pod obiektami mostowymi i ekranami akustycznymi. Rozwiązanie to wykorzystywane jest też przy powstawaniu ścian palowych w konstrukcjach oporowych.

Typowe Pale CFA mają średnicę od 400 do 1200 mm i głębokość 20 m. Jeśli chodzi o nośności pale CFA to są one większe od typowych pali wierconych, które posiadają takie same wymiary – mogą one osiągać do 7500 kN/szt.

Do wiercenia i formowania tego typu pali używana jest palownica wyposażona w ciągły świder ślimakowy, która podłączona jest do pompy do tłoczenia mieszanki betonowej.

Dlaczego warto korzystać z pali CFA?

  • Dzięki wysokiej wydajności są relatywnie tańsze od innych rodzajów pali formowanych w gruncie;
  • Pale CFA sprawdzają się niemal we wszystkich rodzajach gruntów: piaskach, żwirach, pyłach, miękkich skałach, glinach i w gruntach mieszanych;
  • Można stosować je w wodonośnych warstwach gruntów, bez konieczności stosowania bentonitu i rur osłonowych;
  • Brak wibracji i wstrząsów;
  • Niski hałas podczas przeprowadzania prac.

Obecnie w wielu krajach pale CFA niemal całkowicie zastąpiły pale wbijane i klasyczne pale wiercone w zawiesinie lub z rurowaniem. Często stosowane są one w miejscach, w których przykłada się szczególną wagę do ochrony środowiska.

Pale CFA stosowane są także do:

  • Wykonywania ścian palowych i fundamentów głębokich;
  • Fundamentów ekranów akustycznych – zazwyczaj projektowane są w formie pali rozmieszczonych w regularnych odstępach, po jednym pod każdym słupem ekranu i sztywno połączonych ze słupem poprzez kotwy czy też zbrojenie.
  • Fundamentów pod przyczółkami i filarami obiektów mostowych. Dotyczy to głównie obiektów położonych w płytach przejściowych obiektów mostowych, węzłach drogowych, tam, gdzie nie występują większe problemy z podmywaniem podpór przez płynącą wodą, a także w konstrukcjach, które powstały w związku z poszerzeniem istniejącego obiektu mostowego.