Dzięki śluzie, w Porcie Praskim będzie mogła ruszyć budowa mieszkań i biur. Patrząc jednak z większej perspektywy, śluza przed wielką wodą ma chronić tereny zamieszkałe przez ponad 200 tysięcy osób. Celem budowy tej śluzy jest zabezpieczenie przeciwpowodziowe praskiej części Warszawy w rejonie ulic Zamoyskiego oraz Jagiellońskiej. Do tego umożliwienie śluzowania pomiędzy Portem Praskim a Wisłą oraz utrzymanie stałego poziomu wody w Porcie Praskim – wyjaśnia Mateusz Gdowski, rzecznik prasowy Porr S.A.

W Porcie Praskim powstaje jednokomorowa śluza o wymiarach 50x40 m, z możliwością śluzowania jednostek pływających o długości do 32 m. Wymiary wrót od strony Wisły to 11 m wysokości i 9 m szerokości. Łączna wydajność pompowni z kanałami tłocznymi wyniesie 4500 l/s.

Śluza w Porcie Praskim będzie składać się z kanału śluzowego, pompowni, głów górnej i dolnej, maszynowni, sterówki, pomieszczeń technicznych. Pod względem konstrukcyjnym będzie przypominać obiekt na Kanale Żerańskim w Warszawie. Obie śluzy wyróżniają bramy jednowrotowe, które chowają się we wnękach maszynowni, a nie są, jak w klasycznych śluzach wyposażonych w podwójne wrota, uchylane w kierunku wody górnej.

A czym śluza w Porcie Praskim rożni się od innych tego typu obiektów? Tym, że oprócz grawitacyjnego przepływu wody, jest możliwość przepompowywania wody mechanicznie w obu kierunkach, z Portu Praskiego do Wisły oraz z Wisły do Portu Praskiego – tłumaczy Mateusz Gdowski.

Budowa śluzy w Porcie Praskim rozpoczęła się pod koniec 2017 r. By śluza mogła powstać, najpierw należało wykonać głęboki wykop pod cały obiekt. Do zabezpieczenia wykopu, w celu odgrodzenia od wody z portu i Wisły, posłużyła metoda obudowy wykopu w technologii ścianek szczelnych z grodzic stalowych. Kotwienie ścianek szczelnych wykonano za pomocą kotew gruntowych. By zoptymalizować ciężar obiektu, zdecydowano się na posadowienie pośrednie na palach CFA o średnicach 600 i 800 mm. Wykonano już też płytę denną oraz głowy śluzy – górna do poziomu +9,9 m „0” Wisły, a dolna do +5 m „0” Wisły.

Nabrzeża wykonano w konstrukcji zespolonej – ścianki szczelne zabezpieczono płaszczem żelbetowym. Tego typu projekty, jak budowa śluzy, wyróżnia fakt, że współpracują przy nich nurkowie. W tym przypadku ich zadanie to choćby podwodne wycinane ścianek szczelnych.

Wśród najtrudniejszych wyzwań w ramach budowy śluzy w Porcie Praskim wykonawcy wskazują m.in. na konieczność pogrążania, w trudnych warunkach geologicznych i w bliskim sąsiedztwie obiektów budowlanych, grodzic o długości do 21,5 m. Elementy profili stalowych pogrążane były wibromłotami hydraulicznymi oraz spalinowymi młotami wolnoopadowymi. W miejscach początkowo uniemożliwiających pogrążenie na projektowaną rzędną, grunt był modyfikowany poprzez otwory rozprężające, tj. po trasie ścianki szczelnej wykonano otwory przy pomocy wiertnicy z wiertłem talerzowym. Wykonawcy zwracają też uwagę na odwadnianie i utrzymywanie odwodnienia dołu budowlanego w środku akwenu, bez ingerencji w obszar poza budową.

Ponadto w momencie wykonywania ścianek szczelnych i przegrodzenia wejścia do portu konieczne było utrzymanie przepływu wody z Portu Praskiego do Wisły. W trakcie budowy woda z portu przepompowywana jest rurociągami tłocznymi wykonanymi wzdłuż komory. Dodajmy też, że w czasie jednego cyklu betonowanych jest do 770 m³ ścian o wysokości do 8,5 m i grubości od 0,5 m do 2 m.

Obecnie do wykonania pozostała reszta konstrukcji żelbetowej, w tym m.in. maszynownie i sterówka, oraz roboty branżowe, jak montaż instalacji elektrycznych czy sanitarnych oraz automatyki. Ponadto w zakładzie prefabrykacji prowadzona jest prefabrykacja wrót stalowych oraz elementów zamknięć szandorowych.

Tak ma wyglądać Port Praski. Źródło: www.portpraski.pl

Śluza w Porcie Praskim ma być gotowa jeszcze w tym roku.  

Przeczytaj także: Będą unijne środki na modernizację toru wodnego Świnoujście–Szczecin