W ustawie Pzp brak jest przepisu, który zakazywałby złożenia przez jednego wykonawcę dwóch czy więcej wniosków o dopuszczenie do udziału w postepowaniu, a skoro brak takiego zakazu, to a contrario dopuszczalne jest złożenie większej liczby wniosków przez tego samego wykonawcę, czy to samodzielnie, czy w konsorcjum.

Konsekwencją powyższego podejścia może być złożenie więcej niż jednej oferty przez tego samego wykonawcę (samodzielnie albo w konsorcjum), co oczywiście skutkować będzie odrzuceniem wszystkich złożonych przez niego ofert na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp w powiązaniu z art. 82 ust. 1 ustawy Pzp, przy czym nastąpi to dopiero na etapie badania i ocen ofert, a nie wniosków.

Oczywiście można liczyć na to, że wykonawca, który złożył więcej niż jeden wniosek, zreflektuje się i niezwłocznie po upływie terminu na składanie wniosków w oparciu o np. art. 84 §1 kodeksu cywilnego w związku z art. 14 ustawy Pzp i oświadczy, że „dodatkowe” wnioski cofa jako złożone pod wpływem błędu.

Trzeba jednak podkreślić, że uchylenie się od skutków prawnych swego oświadczenia woli jest uprawnieniem wykonawcy, a nie jego obowiązkiem. Zamawiający nie ma żadnych instrumentów, aby wykonawcę przymusić do „wycofania” wniosku. W rezultacie brak odpowiednich przepisów powoduje, że wykonawcy mogą wykorzystać brak zakazu składania więcej niż jednego wniosku, np. poprzez udział w różnych konfiguracjach, w celu ograniczenia liczby ofert w postępowaniu dwustopniowym.

W przypadku zaproszenia do składania ofert może więc dojść do ograniczenia konkurencji w postępowaniu poprzez złożenie zamiast np. dwóch czy trzech ofert tylko jednej oferty - w to miejsce. Takie działanie niewątpliwie zachwiałoby konkurencją, bowiem trudno mówić o zapewnieniu konkurencji w sytuacji, w której do składania ofert zostałby zaproszony wielokrotnie jeden i ten sam przedsiębiorca, występujący w różnych konfiguracjach, a mogący przecież złożyć tylko jedną ofertę (bez narażania się na odrzucenie wszystkich złożonych ofert). Co więcej, w takiej sytuacji możliwości złożenia oferty zostaliby pozbawieni konkurencyjni wykonawcy, gdyż nie uzyskaliby zaproszenia do składania ofert. Bez zaproszenia natomiast złożone przez nich oferty podlegałby odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp .

Jednak nawet w tak oczywistej sytuacji, przyjęcie przez zamawiającego, iż przepis art. 82 ust. 1 ustawy Pzp ma zastosowanie per analogiam do sytuacji składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, jest niedopuszczalne. Analogię taką można zastosować, gdy dyrektywy językowe i systemowe jednoznacznie nie wskazują na to, iż określony przepis dotyczy wyłącznie stanu faktycznego w nim wyznaczonego, a równocześnie argumentacja funkcjonalna pozwala przyjąć, że ustanowiona w przepisie prawnym regulacja odnosi się także do okoliczności w istotny sposób podobnych do opisanych w tym przepisie. W tym przypadku art. 82 ust. 1 ustawy Pzp, nie da się wykorzystać do etapu wniosków (skoro wykonawca zakazał składania więcej niż jednej oferty, a nie zakazał składanie więcej niż jednego wniosku, to o contrario złożenie więcej niż jednego wniosku jest dopuszczalne).