Wiszący most w Ozimku na Opolszczyźnie - najstarszy żelazny most w Europie stanie się niebawem atrakcją turystyczną miasta. Po planowanym jeszcze w tym roku gruntownym remoncie, most ma być elementem nadrzecznego bulwaru spacerowego.
Jest to zabytek klasy zero - duma i atrakcja miasta. Jego wizerunek znajduje się nawet w herbie Ozimka.
Most został oddany do użytku w 1827 roku, powstał w miejscowej hucie "Małapanew". Wówczas była to pionierska, pierwsza na kontynencie konstrukcja tego typu.
Do budowy mostu zużyto 57 ton odlewów żeliwnych i 14 ton stali. Wymiary konstrukcji to 31,5 m długości i 6,6 m szerokości. Nośność przeprawy wyliczono była na 3 tony, ale jak się okazało później, most wytrzymał pięciokrotnie wyższe obciążenia.
Wiszący stalowo-żeliwny most łączył brzegi rzeki Mała Panew. Najpierw powstały murowane przyczółki, na których ustawiono po dwa filary wykonane z ażurowych płyt odlanych z żeliwa. Między nimi rozciągnięto łańcuchowe cięgna zamontowane w gruncie. Łańcuchy składały się z kutych ogniw łączonych dodatkowo sworzniami. Pod cięgnami zamocowano przęsło mostu z jezdnią z drewnianych belek.
Głównym konstruktorem przeprawy był królewski mistrz hutniczy Karl Schottelius. Arcydzieło śląskich architektów, oraz odlewników z Gliwic i Ozimka na początku XIX wieku było rewelacją na światową skalę. Zastosowane tam rozwiązania wykorzystano m.in. przy budowie mostu kablowego nad rzeką Argen nad Jeziorem Bodeńskim, a później w konstrukcji słynnego Golden Gate w San Francisco.
Most został oddany do użytku w 1827 roku, powstał w miejscowej hucie "Małapanew". Wówczas była to pionierska, pierwsza na kontynencie konstrukcja tego typu.
Do budowy mostu zużyto 57 ton odlewów żeliwnych i 14 ton stali. Wymiary konstrukcji to 31,5 m długości i 6,6 m szerokości. Nośność przeprawy wyliczono była na 3 tony, ale jak się okazało później, most wytrzymał pięciokrotnie wyższe obciążenia.
Wiszący stalowo-żeliwny most łączył brzegi rzeki Mała Panew. Najpierw powstały murowane przyczółki, na których ustawiono po dwa filary wykonane z ażurowych płyt odlanych z żeliwa. Między nimi rozciągnięto łańcuchowe cięgna zamontowane w gruncie. Łańcuchy składały się z kutych ogniw łączonych dodatkowo sworzniami. Pod cięgnami zamocowano przęsło mostu z jezdnią z drewnianych belek.
Głównym konstruktorem przeprawy był królewski mistrz hutniczy Karl Schottelius. Arcydzieło śląskich architektów, oraz odlewników z Gliwic i Ozimka na początku XIX wieku było rewelacją na światową skalę. Zastosowane tam rozwiązania wykorzystano m.in. przy budowie mostu kablowego nad rzeką Argen nad Jeziorem Bodeńskim, a później w konstrukcji słynnego Golden Gate w San Francisco.
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
Powiązane
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.