Regulacje ograniczają wysokość

Redukcja wysokości z powodu regulacji prawnych dotknęła też innej wieży, Ping An Finance Center, którą także skrócono. Wysokościowiec w Wuhan, własność szanghajskiego dewelopera Wuhan Greenland Bin Jiang Property zostanie ukończony w 2022 r. (pierwotnie miał być gotowy w 2018 r.). Zaprojektowało go biuro Adrian Smith + Gordon Gill Architecture (AS+GG). Koszt budowy oszacowano na 2,5 mld dol.

Wuhan, stolica prowincji Hubei w środkowych Chinach, leży na równinie Jianghan, gdzie łączą się rzeki Jangcy i Hanjiang. Pierwsza z nich przedziela miasto, które określa się jako „trzy miasta Wuhan” z Hanyang i Hankou na zachodnim brzegu i Wuchang na wschodnim. W Polsce jest bardziej znane jako kolebka koronawirusa.

Wizualizacja. Źródło: Adrian Smith + Gordon Gill

Niebotyczne wysokościowce

Trójboczna konstrukcja Wuhan Greenland Center ma symbolizować dwie rzeki i trzy miasta połączone w jedność. Początkowo wysokościowiec planowano jako obiekt o wysokości 636 m. Miał górować nad japońskim Tokyo Skytree o 2,1 m i Shanghai Tower o 4,3 m. W ten sposób stałby się drugim najwyższym budynkiem świata, po Burj Khalifa w Dubaju (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Zostałby i tak wyprzedzony przez drapacz chmur Merdeka 118 powstający w Kuala Lumpur (Tajlandia), który także ma być oddany w 2022 r. A i tak liderem zostanie Jeddah Tower, budowla powstająca w Arabii Saudyjskiej od 2013 r. Ma liczyć co najmniej 1000 m, ostateczna wysokość zostanie podana po zakończeniu inwestycji, też opóźnionej.

Fot. Greenland Group

Opływowa konstrukcja

Inwestycję w Wuhan uroczyście zainicjowano w 2010 r., a prace budowlane rozpoczęły się w 2012 r. Po osiągnięciu poziomu 96 piętra z powodu nowych przepisów. W efekcie wysokościowiec przeprojektowano ograniczając wysokość do 476 m. Po oddaniu do użytku zajmie prawdopodobnie 15 miejsce na liście najwyższych budynków świata.

Opływowa konstrukcja wieży łączy trzy koncepcje formalne – ma delikatnie zaokrąglone narożniki, zwężający się korpus i szczyt przypominający kopułę. Te rozwiązania mają zmniejszać opór wiatru i redukować wiry powietrzne tworzące się wokół bardzo wysokich drapaczy chmur. By zredukować napór wiatru w ścianie osłonowej znajdą się otwory w regularnych odstępach. Będą w nich umieszczone systemy do mycia okien z wywiewem na mechanicznych podłogach.

Fot. constructionreviewonline.com

Historia budowy

W czerwcu 2011 r. biuro architektoniczne AS+GG wygrało konkurs na projekt energooszczędnego wysokościowca. W latach 2012–2014 trwały prace przygotowawcze: wykopu, budowa podziemnej konstrukcji zbrojeniowej i montaż stalowych belek. Pod koniec tego czasu rozpoczęły się roboty naziemne. Pod koniec grudnia budynek osiągnął wysokość 200 m, a dwa lata później 400 m. W połowie 2017 r. inwestycję wstrzymano na poziomie 96 piętra i zmieniono projekt ograniczając planowaną wysokość. 15 listopada 2021 r. przedsięwzięcie weszło w ostatni etap, a zakończenie wszystkich prac ma nastąpić w 2022 r.

Przeczytaj także: Malezja: drugi najwyższy budynek świata już z iglicą