Aktualne roboty to konsekwencja wydarzeń z maja 2017 r., kiedy to doszło do osunięcia się gruntów na szerokości 6 m. Sytuacja była groźna, do wyrwy wpadł mikrobus, zarządzono ewakuację z pobliskich budynków. Bezpośrednią przyczyną osuwiska było naruszenie konstrukcji betonowego nabrzeża, co z kolei miało zostać spowodowane przez zacumowane do niego barki. Oczywiście kluczowe znaczenie miał zły stan techniczny obiektu (przez wiele lat brak remontów, konserwacji nabrzeża).

Fot. Wody Polskie

Aż do grudnia 2020 r. trwały prace projektowe i uzyskiwanie koniecznych decyzji, dopiero wtedy można było zacząć główne roboty związane z zabezpieczaniem stateczności nabrzeża. W międzyczasie prowadzono inne czynności, np. powstała stalowa ścianka szczelna (wraz z kotwieniem), która zabezpiecza brzeg.

W ramach obecnie prowadzonych robót konstrukcja, w dnie rzeki, podparta zostanie narzutem kamiennym. Poza tym przewidziano rozbiórkę pozostałych, żelbetowych i betonowych, elementów nabrzeża, a także plantowanie narzuconego wcześniej kamienia do rzędnej zgodnej z projektem. W planie są też roboty ziemne w rejonie skarpy. Zniszczone zabytkowa estakada i zejście schodkowe zostaną wyposażone w żelbetowe elementy. W obu przypadkach wykorzystane będą prefabrykaty. Ponadto jako ubezpieczenie skarpy pod estakadą postanowiono zastosować bruk z kamienia naturalnego. Koszt przeprowadzenia wszystkich robót to ponad 15 mln zł.

Przeczytaj także: Poznań – zima nie zatrzymała budowy przejścia podziemnego