Niespotykane dotąd tempo rozwoju infrastruktury miejskiej sprawia, że miejsc na zlokalizowanie nowych obiektów inwestorzy coraz częściej szukają pod ziemią. Przed inżynierami otwierają się nowe możliwości, ale równocześnie wyzwania, którym trzeba stawić czoła. Wśród nich jest m.in. zabezpieczenie wykopów i monitorowanie elementów, które na nie oddziałują oraz wpływu, jakie mają one na otoczenie w rejonie budowy.

Dynamiczny rozwój miast generuje nowe potrzeby w obszarze rozbudowy infrastruktury, szczególnie transportowej. Ze względu na gęstą zabudowę miejską „chowanie” nowych budynków i dróg pod ziemią staje się koniecznością. Tak dzieje się na całym świecie, także w Polsce, gdzie powstaje coraz więcej podziemnych konstrukcji, m.in. tuneli komunikacyjnych. O tym, jakie możliwości stwarza ta prężnie rozwijająca się dziedzina budownictwa, a także, z jakimi wiąże się wyzwaniami, na przykładach konkretnych realizacji, mówili uczestnicy IV Konferencji „Budownictwo Podziemne”, która w dniach 2–4 kwietnia br. odbyła się w Krakowie.

Od stycznia tego roku opracowywana jest dokumentacja projektowa linii kolejowej Podłęże–Piekiełko. To pierwszy etap budowy w Małopolsce nowej linii oraz modernizacji trasy Chabówka–Nowy Sącz. W sumie w ramach obu zadań powstanie m.in. 13 tuneli kolejowych. Gdzie konkretnie i przy użyciu jakiej metody zostaną wybudowane?

Jedną z uciążliwości środowiskowych, jakie towarzyszą eksploatacji środków transportu kołowego czy szynowego, jest generowanie i emitowanie do środowiska zanieczyszczeń, jakimi są drgania. Dlaczego są one groźne? Propagują się w gruncie, przenoszą się na fundamentu budynków, wywierają wpływ na konstrukcje budynków oraz na ludzi przebywających w nich, ewentualnie na wrażliwe urządzenia.

Planowanie przestrzeni podziemnej jest ważne z bardzo wielu powodów. Przede wszystkim, jeśli mamy błąd w planie zagospodarowania przestrzeni – da się go naprawić. Ale już pod ziemią – jest to bardzo kosztowne. Przykład Singapuru pokazuje jednak, że istnieje wiele aspektów wskazujących na konieczność dobrego przemyślenia planów zagospodarowania przestrzeni podziemnej.

Chyba wszyscy zainteresowani tematem transportu wiedzą, czym jest – a raczej czym ma być – hyperloop. To nowy środek transportu umożliwiający przemieszczanie osób lub ładunków z bardzo dużą prędkością w oparciu o koncepcję zrównoważonego transportu. To połączenie pociągu i samolotu, umożliwiające podróż z prędkością bliską prędkości dźwięku.

Infrastruktura podziemna pozwala nie tylko chronić środowisko, ale i poprawić jakość życia. 80% ludzi żyjących w miastach doświadcza złej jakości powietrza. Metro jest dobrym rozwiązaniem tego problemu. Jak wynika z badań przeprowadzonych w São Paulo, „schowanie” transportu pod ziemią może ograniczyć ryzyko zgonu spowodowanego złą jakością powietrza nawet o 5%. To jedno życie ocalone każdego dnia.

W krakowskim hotelu Qubus, w dniach 2–4 kwietnia br., będzie można wysłuchać ciekawych referatów inwestorów, projektantów, dostawców materiałów, wykonawców, a także badaczy, zajmujących się kwestią realizacji konstrukcji podziemnych.

W Łodzi realizowana jest jedna z największych inwestycji kolejowych w Polsce. W ramach usprawnienia funkcjonowania Łódzkiego Węzła Kolejowego powstaje tunel średnicowy o całkowitej długości 7,5 km. Na plac budowy obiektu pracować będą dwie maszyny TBM (ang. Tunnel Boring Machine). Tarcza jednej z nich będzie miała średnicę 13,04 m – tym samym będzie to największa maszyna, jaką dotychczas zaangażowano na budowę tunelu w Polsce.

Szukanie wolnego miejsca parkingowego to utrapienie większości kierowców. W dużych miastach problem ten stał się już na tyle poważny, że inwestycje w nowe budynki wiążą się coraz częściej ze „schowaniem” parkingu pod obiektem. Budowa takich podziemnych konstrukcji wymaga jednak zadbania o szereg kwestii technicznych, związanych m.in. z wentylacją i bezpieczeństwem.

W miastach jest coraz mniej miejsca do zabudowy, dlatego inwestorzy szukają dodatkowej powierzchni użytkowej pod ziemią. Podobna tendencja występuje także w odniesieniu do komunikacji miejskiej, która również coraz częściej przenoszona jest pod ziemię.

Trasa Łagiewnicka to jedna z najważniejszych inwestycji drogowych realizowanych obecnie w stolicy Małopolski. 3,5-kilometrowa droga, powstająca na południu Krakowa, w przyszłości stanie się ważną częścią trzeciej obwodnicy miasta. W ciągu trasy budowanych jest aż siedem tuneli komunikacyjnych – sześć drogowych i jeden tramwajowy. Ich łączna długość to ponad 2,4 km. Jak przygotowywano tę inwestycję, na jakie etapy podzielono jej realizację i jakie rozwiązania zastosowano w przypadku budowy drogi i obiektów tunelowych?