Współczesne technologie realizacji głębokiego posadowienia, w tym podbudów polegających na pogłębianiu bądź realizacji dodatkowych kondygnacji podziemnych, umożliwiają prowadzenie prac adaptacyjnych i modernizacyjnych w sposób bezpieczny dla istniejącej zabudowy. Dzięki tego rodzaju pracom możliwe jest dostosowanie obiektów do wymagań właścicieli bądź wyeliminowania złego stanu technicznego konstrukcji obiektu i jego elementów. Realizacja dodatkowych kondygnacji podziemnych lub pogłębianie istniejących piwnic stwarza nowe możliwości lepszego wykorzystania przestrzeni.

Podbudowa powinna być poprzedzona pracami diagnostycznymi istniejących budynków. Dotyczy to także zabudowy usytuowanej w zasięgu oddziaływania nowej inwestycji. Diagnostyka ta powinna prowadzić do określenia zakresu i technologii wykonania robót, a także potrzeby ewentualnego wprowadzenia stałego bądź tymczasowego zabezpieczenia istniejącego budynku oraz obiektów usytuowanych w strefie oddziaływania.

Ważny element wzbogacający prace diagnostyczne może stanowić analiza numeryczna, pozwalająca na prognozowanie zachowania się układu „podłoże gruntowe – budynek podlegający podbudowie – obiekty usytuowane w zasięgu oddziaływania”. Opracowany model numeryczny powinien podlegać kalibracji z uwzględnieniem rzeczywistych wyników pomiarów i doświadczeń wynikających z realizacji budynków, prowadzonych w podobnych warunkach gruntowo-wodnych i obciążenia naziomu.

Na podstawie wykonanych analiz, możliwe jest również wyszczególnienie głównych czynników budujących model numeryczny i określenie ich wpływu na efektywność modelowania.

Zapraszamy do zapoznania się programem konferencji „Budownictwo Podziemne”, organizowanej w dniach 8–9 września 2015 r. w hotelu Swing w Krakowie, oraz do udziału w tym wydarzeniu.