Uroczystość otwarcia mostu odbyła się 1 lipca 2000 r. Pierwsze dziesięć milionów pojazdów przejechało nim do lipca 2003 r., 20- milionowy pojazd odnotowano w październiku 2005 r., a 30-milionowy w lipcu 2007 r. W ciągu minionych ośmiu i pół lat przez most przejechało ok. 95 mln pasażerów samochodów i 48 mln podróżujących pociągami. Most jest bowiem dwupoziomowy i pod jego poziomem samochodowym biegnie linia kolejowa.
Most przez cieśnię Sund / Fot. scandinavica.pl
Plany mostowego połączenia duńskiej wyspy Zelandii, na której leży Kopenhaga i szwedzkiego regionu Skanii były obecne przez cały dwudziesty wiek, lecz dopiero w 1991 roku przystąpiono do prac przygotowawczych. Właściwa budowa rozpoczęła się w 1995 roku, a huczne otwarcie Mostu nad Sundem (szw.: Öresundsbron, ang.: The Sound Bridge) z udziałem rodzin królewskich nastąpiło 1 lipca 2000 roku. Szlakiem przeprawy biegną dwie dwupasmowe jezdnie oraz dwa tory kolejowe. Konstrukcja przeprawy jest trzyczęściowa.
Połączenie składa się z mostu o długości 7845 m, sztucznej wyspy Pepparholmen o długości 4055 m i podmorskiego tunelu o długości 3510 m.Most, o największej wysokości 57 m od powierzchni morza, jest więc częścią przeprawy długiej na 15,9 km. Najwyższe, środkowe przęsło, pod którym mogą przepływać statki morskie, jest odcinkiem tzw. mostu wantowego. Jego liny podtrzymują dwa pylony o wysokości po 203,3 metrów.
Budowa kosztowała 19.1 mld duńskich koron wg cen z 2000 roku, a wg planów inwestycja ma się zwrócić w 2035 roku. Wśród wielu problemów, jednym z najważniejszych było zachowanie zerowego wpływu na wymianę wód pomiędzy Morzem Północym a Morzem Bałtyckim. W tym celu pogłębiono dno cieśniny, a z wydobytych kamieni usypano sztuczną wyspę Peberholm. Uratowano dzięki temu także leżącą obok naturalną wysepkę Saltholm (Salt Island) na której znajduję się rezerwat ptaków. Innym poważnym problemem było połączenie elektrycznych systemów kolei duńskiej i szwedzkiej, różniących się napięciem: odpowiednio 25 kV i 15 kV AC.
Droga przebiegająca przez most jest częścią drogi europejskiej E20. Most ten jest najdłuższym mostem w Europie, jak również najdłuższym mostem na świecie, który łączy dwa państwa. Budowa mostu przyciągnęła również wiele międzynarodowych korporacji, które otworzyły swoje przedstawicielstwa na Skandynawię w tym rejonie.
Przejazd samochodu osobowego przez most w jedną stronę kosztuje równowartość ok. 120 złotych, normalny bilet kolejowy oznacza koszt równy ok. 35 zł.
To drogowe połączenie Europy ze Skandynawią staje się coraz bardziej zatłoczone. Dlatego mówi się o konieczności budowy drugiego mostu przez cieśninę Sund lub podmorskiego tunelu. Jako miejsca, gdzie może powstać nowe połączenie, wymienia się leżące naprzeciwko siebie miasta: Helsingoer po duńskiej i Helsingborg po szwedzkiej stronie.
Połączenie składa się z mostu o długości 7845 m, sztucznej wyspy Pepparholmen o długości 4055 m i podmorskiego tunelu o długości 3510 m.Most, o największej wysokości 57 m od powierzchni morza, jest więc częścią przeprawy długiej na 15,9 km. Najwyższe, środkowe przęsło, pod którym mogą przepływać statki morskie, jest odcinkiem tzw. mostu wantowego. Jego liny podtrzymują dwa pylony o wysokości po 203,3 metrów.
Budowa kosztowała 19.1 mld duńskich koron wg cen z 2000 roku, a wg planów inwestycja ma się zwrócić w 2035 roku. Wśród wielu problemów, jednym z najważniejszych było zachowanie zerowego wpływu na wymianę wód pomiędzy Morzem Północym a Morzem Bałtyckim. W tym celu pogłębiono dno cieśniny, a z wydobytych kamieni usypano sztuczną wyspę Peberholm. Uratowano dzięki temu także leżącą obok naturalną wysepkę Saltholm (Salt Island) na której znajduję się rezerwat ptaków. Innym poważnym problemem było połączenie elektrycznych systemów kolei duńskiej i szwedzkiej, różniących się napięciem: odpowiednio 25 kV i 15 kV AC.
Droga przebiegająca przez most jest częścią drogi europejskiej E20. Most ten jest najdłuższym mostem w Europie, jak również najdłuższym mostem na świecie, który łączy dwa państwa. Budowa mostu przyciągnęła również wiele międzynarodowych korporacji, które otworzyły swoje przedstawicielstwa na Skandynawię w tym rejonie.
Przejazd samochodu osobowego przez most w jedną stronę kosztuje równowartość ok. 120 złotych, normalny bilet kolejowy oznacza koszt równy ok. 35 zł.
To drogowe połączenie Europy ze Skandynawią staje się coraz bardziej zatłoczone. Dlatego mówi się o konieczności budowy drugiego mostu przez cieśninę Sund lub podmorskiego tunelu. Jako miejsca, gdzie może powstać nowe połączenie, wymienia się leżące naprzeciwko siebie miasta: Helsingoer po duńskiej i Helsingborg po szwedzkiej stronie.
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
Powiązane
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.