Konsorcjum firm z Czech i Słowacji - Max Bogl a Josef Krysl z Doprastav as - wygrało przetarg na budowę tunelu dla drogi ekspresowej S69 o długości 678 m między miejscowościami Szare i Laliki w gminie Milówka. Kontrakt, obejmujący budowę także innych inżynierskich obiektów towarzyszących, ma być wart 391,5 mln złotych. Etap drążenia tunelu zostal ukończony 4 maja 2009.
Przyszła S69 (Bielsko-Biała - Zwardoń) będzie traktem o parametrach drogi ekspresowej. Będzie drogą jednojezdniową z pasami o szerokości 3,5 m. Jej przedłużeniem na terenie Słowacji będzie projektowana autostrada D3, wiodąca w kierunku Bratysławy.
Na ogłoszony przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad przetarg na budowę tunelu w Lalikach oferty złożyło 6 konsorcjów: 3 krajowe i 3 zagraniczne. W każdym spośród polskich oferentów znajdowały się firmy budownictwa podziemnego: Przedsiębiorstwo Budowy Kopalń Rebeka SA, Przedsiębiorstwo Robót Górniczych Mysłowice SA i Przedsiębiorstwo Robót Górniczych Metro. Najdogodniejsze warunki wykonania przedstawiło jednak wspomniane już czesko-słowackie konsorcjum.
- O wyborze kontrahenta przesądziła głównie cena. W ofertach, złożonych przez uczestników przetargu, były one mocno zróżnicowane, począwszy od 391,5 do 772,5 mln zł - informuje Artur Mrugasiewicz z Biura Prasowego GDDKiA.
Oprócz wydrążenia tunelu kontrakt obejmował m.in. budowę dróg gospodarczych oraz dojazdów i wiaduktów nad nimi, przebudowę linii telekomunikacyjnych, wzniesienie ogrodzeń i ekranów akustycznych, a także przystosowanie - wraz z kompleksowym wyposażeniem - pomieszczeń Rejonu Drogowego GDDKiA w Żywcu do pełnienia funkcji centrum zarządzania tunelem. Całość kontraktu ma zostać zrealizowana w ciągu 24 miesięcy od podpisania umowy.
Długie na 678 m wyrobisko tunelu w Lalikach zostało wykonane Nową Austriacką Metodą Budowy Tuneli (NATM) ze wstępną warstwą zewnętrzną z betonu natryskowego oraz wewnętrzną warstwą z przygotowywanej na miejscu masy betonowej. Zakres tego inżynierskiego przedsięwzięcia obejmuje wydrążenie dwóch równoległych wyrobisk, tj. dwukierunkowego tunelu drogowego o 2 pasach ruchu oraz tunelu ewakuacyjnego. Prace będą wykonywane metodą górniczą z zastosowaniem techniki strzałowej.
NATM, najprościej rzecz ujmując, polega na podziale przekroju poprzecznego tunelu na kilka przodków. Każdy z nich podlega monitoringowi warunków geologiczno-górniczych. W zależności od klasy skał projektuje się zabiór każdego przodka oraz rodzaj i grubość stosowanej obudowy.
Na ogłoszony przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad przetarg na budowę tunelu w Lalikach oferty złożyło 6 konsorcjów: 3 krajowe i 3 zagraniczne. W każdym spośród polskich oferentów znajdowały się firmy budownictwa podziemnego: Przedsiębiorstwo Budowy Kopalń Rebeka SA, Przedsiębiorstwo Robót Górniczych Mysłowice SA i Przedsiębiorstwo Robót Górniczych Metro. Najdogodniejsze warunki wykonania przedstawiło jednak wspomniane już czesko-słowackie konsorcjum.
- O wyborze kontrahenta przesądziła głównie cena. W ofertach, złożonych przez uczestników przetargu, były one mocno zróżnicowane, począwszy od 391,5 do 772,5 mln zł - informuje Artur Mrugasiewicz z Biura Prasowego GDDKiA.
Oprócz wydrążenia tunelu kontrakt obejmował m.in. budowę dróg gospodarczych oraz dojazdów i wiaduktów nad nimi, przebudowę linii telekomunikacyjnych, wzniesienie ogrodzeń i ekranów akustycznych, a także przystosowanie - wraz z kompleksowym wyposażeniem - pomieszczeń Rejonu Drogowego GDDKiA w Żywcu do pełnienia funkcji centrum zarządzania tunelem. Całość kontraktu ma zostać zrealizowana w ciągu 24 miesięcy od podpisania umowy.
Długie na 678 m wyrobisko tunelu w Lalikach zostało wykonane Nową Austriacką Metodą Budowy Tuneli (NATM) ze wstępną warstwą zewnętrzną z betonu natryskowego oraz wewnętrzną warstwą z przygotowywanej na miejscu masy betonowej. Zakres tego inżynierskiego przedsięwzięcia obejmuje wydrążenie dwóch równoległych wyrobisk, tj. dwukierunkowego tunelu drogowego o 2 pasach ruchu oraz tunelu ewakuacyjnego. Prace będą wykonywane metodą górniczą z zastosowaniem techniki strzałowej.
NATM, najprościej rzecz ujmując, polega na podziale przekroju poprzecznego tunelu na kilka przodków. Każdy z nich podlega monitoringowi warunków geologiczno-górniczych. W zależności od klasy skał projektuje się zabiór każdego przodka oraz rodzaj i grubość stosowanej obudowy.
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Powiązane
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.
