Koniec tunelu jest podłączony do rurociągu o długości 2,1 km. Instalacja została w ten sposób doprowadzona do głębokiego kanału Rangitoto, gdzie będzie rozpraszana woda.  Głębokość na której znajdują się dyfuzory to 12 m pod powierzchnia wody. Wydajność instalacji wynosi 6 metrów sześciennych na sekundę.

Nowy system zastąpi kanał zrzutowy, który powstał w 1958 roku. W starej instalacji punkt zrzutu wody znajdował się w Zatoce Castor, około 600 m od linii brzegowej. Nowy projekt wyprowadził instalacje o ponad 2,5 km dalej w morze.

Tunel został zaprojektowany na co najmniej 100 lat sprawności technicznej. W projekt zaangażowanych było kilka międzynarodowych firm: McConnell Dowell, AECOM, Aurecon, LOVAT oraz Wilson Precast Tunnelling. Oficjalna ceremonia otwarcia będzie miała miejsce 16 sierpnia 2010. Jest to największa inwestycja w historii miasta North Shore.