Budowa jednokomorowego tunelu o długości 360 m trwała prawie pięć lat. Rozpoczęła się na przełomie lat 1870/71, a zakończyła 2 września 1875 r. Tunel wykonano w obudowie murowej z łamanego kamienia. Powstał jako obiekt: o eliptycznym kształcie, stopowy, o wysokości 7,6 m i szerokości 7,8 m, dostosowany do ruchu pociągów po dwóch torach (obecnie jest w nim jeden zelektryfikowany tor).

Wlot do tunelu znajduje się na wysokości około 389 m n.p.m., a wylot – 388 m n.p.m. W ociosach tunelu wykonano wnęki ucieczkowe i rewizyjne układu odwadniania. Prace kamieniarskie wykonywali Włosi.

W Polsce najdłuższy tunel kolejowy będący w użytkowaniu znajduje się na 48,792 km linii nr 286 Kłodzko–Wałbrzych. Jego długość to 1603 m. A najkrótszy na km 127,625  linii nr 108 Nowy Zagórz–Krościenko (50,5 m długości).

Przeczytaj także: Słoń na stacji warszawskiego metra