Wstępne badania geologiczne i plany sporządzono już w roku w 1927. W 1938 r. ówczesny prezydent Warszawy, Stefan Starzyński, powołał do działań Biuro Studiów Kolei Podziemnej. Wkrótce jednak wybuchła wojna i przerwała prace przygotowawcze. Sprawa czekała aż do 1950 r., kiedy rząd podjął uchwałę o budowie metra w Warszawie po lewej stronie Wisły.

Pierwotnie metro miało powstać na głębokości od 30 do 50 m. Przez siedem lat udało się wydrążyć tunel o średnicy 6 m i długości niewiele ponad 1 km. Budowy tunelu zaprzestano i zalano go wodą. Zakazano też wszelkich publikacji na ten temat.

Pomysł budowy metra powrócił w latach 70. ubiegłego stulecia. Powołane zostało w 1975 r. przedsiębiorstwo "Metroprojekt", którego zadaniem było opracowanie techniczno-ekonomiczne założenia budowy pierwszej linii metra. W 1982 r. W. Jaruzelski ogłosił w Sejmie, że w stolicy rozpocznie się budowa kolejki podziemnej. Tym samym 15 kwietnia 1983 r. pierwszą łopatę wbito w ziemię na Ursynowie. Zatwierdzony został plan o budowie 23 stacji.

W początkowej fazie budowa przebiegała bardzo wolno i z wielkim trudem, gdyż brakowało wszystkiego począwszy od materiałów i majstrów aż po technologię. Prace postępowały w tempie około 2 m w ciągu doby. Dostęp do nowych technologii, które mogły usprawnić prace uzyskano dopiero w latach 90.

Pierwszy odcinek metra oficjalnie otwarto dopiero w kwietniu 1995 r.
Ukończona pierwsza linia metra liczy około 20 km a pociągi jeżdżą tam średnią prędkością 36 km/h.

Źródło zdjęcia: www.metro.waw.pl